 |
De stad Weert
(stadsrechten in 1414)
was de hoofdstad van het
graafschap Hoorne en is
nu een gemeente in
Limburg gelegen aan de
Zuid-Willemsvaart in de
Peel. Sinds ca. 1360
hebben de heren van
Hoorne (sinds 1450
graven) munten geslagen.
De hier onder vermelde
oorden zijn geslagen
tijdens de regering van
Filips de Montmorency
(1524-1568), graaf van
Hoorne. Hij had het
graafschap geërfd van
zijn stiefvader Jan van
Hoorne die na de dood van
zijn echte vader (Joseph
de Montmorency) met zijn
moeder Anna van Egmond
was gehuwd (1532). Ook de
heerlijkheid Altena en de
graafschappen Nieuwenaar,
Meurs en Sarwerden waren
in zijn bezit. Filips was
een vooraanstaand krijgs-
en staatsman. Hij was
onder andere. stadhouder van
Gelderland (1555-60), lid
van de Raad van State
(1561) en ridder van het
Gulden Vlies (1556). Deze Filips de Montmorency is
samen met de graaf van
Egmond op de Grote Markt
te Brussel onthoofd
vanwege hun zogenaamde
rol in de opstand tegen
koning Philips II. Aan de Molenstraat staat
een 16e eeuws gebouw met zogenaamde Gelderse geveltop waarvan men
zegt dat daar destijds de munten werden geslagen. Het stond van ouds
bekend onder de naam "De Keizer". In een acte wordt het ook vermeld
als "daar waar men eertijds de munten sloeg". Het gebouw is als
woonhuis ( van o.a. de schout Costerius ) en later ook als pakhuis
in gebruik geweest en er is nu een restaurant in gevestigd. De
Weerter oorden zijn (mis)bruikt door het Weerter "Wollenambacht"
(weversgilde ) die deze oorden voorzagen van een "klop" met de
afbeelding van een weversspoel. Deze werden vervolgens als
"lakenloodje" (een soort waarmerk van herkomst en kwaliteit)
ingenaaid in de coupons wollen stof
Rechts een muntachtig object aanwezig in
het Weerter museum, fotograaf Pascal Kneepkens. Mogelijk zijn dit
soort objecten ook gebruikt als waarborgmerk voor wollen stof uit
Weert. |
| Deze wollen stof werd in die tijd in grote getale geëxporteerd via Antwerpen, Bergen op Zoom en Haarlem naar Holland, Engeland en zelfs tot Schotland toe. Dit is mogelijk ook de reden van de extreem grote zeldzaamheid van deze Weerter oorden. De meeste exemplaren zijn elders in het ongerede geraakt en zo uit het zicht verdwenen. | |
){kind=link}
){kind=link}