Mogelijke verklaring voor duiten welke zijn overslagen op Ierse pennies

Omdat er meerdere voorbeelden zijn van duiten welke zijn overslagen over buitenlandse koperstukken moeten de munthuizen partijen buitenlands kopergeld op de kop hebben kunnen tikken. De prijs van deze partijen moet zo laag zijn geweest dat dit opwoog tegen de kosten van zelf koper smelten, het in tinnen gieten van het koper, het uitwalsen en vervolgens in muntplaatjes knippen. Er zijn meerdere voorbeelden bekend van dergelijk hergebruik. Zo zijn er overslagen bekend op Franse double tournois en op Duitse munten. Bekend zijn o.a. Friese duiten die zijn overslagen op 3 pfennig munten van hertog Hans Albrecht van Mecklenburg-Güstrow (1610-1628). In het geval van overslagen op de Ierse pennies van Elisabeth I is het volgende stukje interessant wat ik op Wikipedia vond (het stukje is vrij vertaald en ingekort):

"Ierland

Hoewel Ierland deel uitmaakte van het koninkrijk van Elisabeth I, had zij daar te maken met een overwegend katholieke bevolking die haar vijandig gezind was. Sommige delen van Ierland waren zelfs autonoom te noemen en opereerden vrijwel onafhankelijk van het wettelijke gezag en waren bereid om samen te zweren met de vijanden van Engeland. De politiek van Elisabeth was er op gericht om haar medestanders land in bezit te geven in Ierland met de opdracht te voorkomen dat opstandige elementen de Spanjaarden mogelijkheden zouden geven voor een vate basis in Ierland. Als antwoord op een paar opstanden pasten de Engelsen de tactiek van de verschroeide aarde toe waarbij zij het land verbranden en mannen, vrouwen en kinderen vermoorden. Gedurende een opstand in Munster, welke geleid werd door Gerald FitzGerald (Earl of Desmond), in 1582, stierven ongeveer 30,000 Ieren de hongerdood. Elisabeth adviseerde haar commandanten dat de Ieren, "dat ruwe en barbaarse volk", goed behandeld moest worden maar zij schroomde ook niet als brute kracht en bloedvergieten noodzakelijk was. Tussen 1594 en 1603 moest Elisabeth de grootste dreiging in Ierland weerstaan. Deze periode staat bekend als de opstand van Tyrone of de negenjarige oorlog. De leider van de opstand, Hugh O'Neill, Earl of Tyrone, werd gesteund door Spanje. In de lente van 1599 zond Elisabeth  Robert Devereux, 2nd Earl of Essex, naar Ierland om de opstand te onderdrukken. Tot haar grote frustratie had hij weinig succes en keerde zelfs zonder toestemming terug naar Engeland. Hij vervangen door Charles Blount, Lord Mountjoy, die drie jaar nodig had om de opstand neer te slaan. O'Neill gaf zich uiteindelijk in 1603 over, een paar dagen na de dood van Elisabeth."

Op zijn zachtst gezegd boterde het dus niet zo tussen Engeland (Elisabeth I) en Ierland. De Ieren zullen mogelijk daarom een bepaalde weerstand tegen het geld hebben gehad op naam van Elisabeth I. In plaats van het te gebruiken is het kopergeld blijkbaar in partijen verkocht o.a. richting de Nederlanden. Daar werd het dus graag gebruikt door de munthuizen om er duiten van te maken.